Είναι προφανές ότι δημιουργούνται πάρα πολλά ερωτηματικά σχετικά με το χρόνο, τον τρόπο και τη στόχευση μιας τέτοιας εξέλιξης που δύσκολα μοιάζει για τυχαία. Πολύ περισσότερο αν συνδιαστεί με την πολύ πρόσφατη προσπάθεια του "ιδιοκτήτη" να εκποιήσει το χώρο (λες και είναι τσιφλίκι του) καθώς και το ευρύτερο κλίμα εμπορευματοποίησης - "αξιοποίησης" των ελεύθερων χώρων.
Σε κάθε περίπτωση υπενθυμίζουμε ότι "το πάρκο θα μείνει τσιμέντο δε θα γίνει".
Ό,τι και να κάνουν, το πάρκο έχει ήδη περάσει στη συνείδηση του κόσμου ως χώρος κοινόχρηστος. Τσιμέντο θα γίνει το κεφάλι του Μαρτίνη, όχι το πάρκο.
ΑπάντησηΔιαγραφή...και του καμίνη, όχι μόνο του μαρτίνη
ΑπάντησηΔιαγραφή